تقديم به دل دريايي مادر سهراب

تقديم به دل دريايي مادر سهراب

اين متن را روز شهادت سهراب نوشته بودم اما در سالروز تولدش به مادر سهراب تقديم ميكنم:

سهراب نيز رفت تا نداي ما را در آسمانها ببيند و بشنود. بعضي ها سريعتر ميروند و سهراب در 19 بهار راه را طي كرد تا به من و ما نشان دهد كه تا چه اندازه مقام آدمي بالاست و تا چه حد ميتواند برخي از انسانها نزول درجه داشته باشند.

جرم سهراب براندازي نظامي كه در آن متولد ٬ پرورش و آموزش يافته بود نيست. جرم سهراب اين بود كه آنچه آموخته بود را فرياد ميكرد: عدالت ٬ ايمان٬ پرهيز از دروغ گويي و پلشتي و در حقيقت آزادي خواهي! جرم سهراب اين بود كه شاگرد خوبي بود و آموخته هايش را باور داشت. سهراب قرباني خشم پدراني شد كه تحمل انعكاس شعارهايشان را در نگاه هاي سهراب هاي سرزمين خورشيد نداشتند. جرم سهراب باور به ارزش انسان بود كه خليفه خداوند است بر زمين و حاكم بر سرنوشت خويش كه لا يغيرالله بقوم حتي يغيروا ما بانفسهم!

و اين رسم سرزمين ماست... انگار بر پيشاني تمامي سهراب هاي سرزمين ما نقش بسته است تا به دست پدران خويش جام مرگ را بنوشند...كاش يك بار هم كه شده نوش دارو پيش از مرگ سهراب به او ميرسيد

ابراهيم آزاد