در روزهای گذشته پیامهای زیادی درباره افشاگری اخیر مجله علمی نیچر درباره سرقت علمی وزیر علوم دولت کودتا برایمان فرستاده شده است. موج سبز آزادی پیشتر از این در دو گزارش مفصل به بررسی وضعیت مدرک تحصیلی وزیر علوم پیشنهادی رئیس دولت کودتا یعنی کامران دانشجو پرداخته بود و نشان داده بود که مدرک تحصیلی او دارای ابهامات فراوان است.
همچنین به تفصیل در دو گزارش قبلی موج سبز آزادی توضیح داده شده بود که در هیچ یک از کتابخانههای دانشگاههای انگلستان با نامهای مشابه هم اثری از پایان نامه این آقا نیست و هیچ مدرک معتبر و موثقی مبنی بر تحصیل کامران دانشجو در مقطع دکترا در انگلستان غیر از مدعیات خود او وجود ندارد.
با این همه از جایی که به گفته آقای رئیسجمهور این کاغذپارهها هیچ ارزشی ندارند، کامران دانشجو از سالها قبل در دانشگاه علم و صنعت به عنوان «استاد تمام» مشغول تدریس است و با همین مدرک دانشگاهی در چندین مسئولیت مهم دولتی نیز حضور یافته است. تنها سند افتخار او در طول دوران اقامتش در انگلستان نیز در آتش زدن یک کتابفروشی به خاطر فروش کتاب سلمان رشدی خلاصه میشود که البته به همان دلیل هم تا زنده است حق ورود به انگلستان و كشورهای پيمان شينگن را ندارد. با وجود تمامی این ابهامات و مدارک روشن در مورد سابقه مشکوک تحصیلی آقای دانشجو نمایندگان مجلس طرفدار دولت کودتا به توضیحهای سرسری و کوتاه در این مورد بسنده کردند و به فردی بیصلاحیت و با چنین سابقه سیاه تحصیلی رای اعتماد دادند تا سکان علم و دانش کشور را به دست بگیرد و در مقام وزیر علوم و تحقیقات و فنآوری به ارتقاء کیفیت علمی دانشگاهها و پژوهشگاهها همت گمارد!
و اما از آنجایی که کوبیدن بر طبل رسوایی آقایان همیشه باید نه فقط به گوش مردم ایران که به گوش دورترین ساکنان جهان هم برسد، این بار نیز گوشزدهای پی در پی در سایتها میسر نیفتاد و این رسوایی وارد فاز جدیدی شد تا متقلب بودن وزیر علوم دولت کودتا نه فقط به مردم ایران که به گوش همه دنیاهم برسد! مجله علمی نیچر، یکی از معتبرترین نشریات علمی جهان است که چند روز پیش دست آقای کامران دانشجو را برای جمعیت دانشگاهی جهان رو کرد و با انتشار مقاله ساختگی ایشان و مقاله مرجع و اصلی نشان داد که چگونه او دست به سرقت علمی زده است.
جریان از این قرار است که کامران دانشجو در مقالهای که همراه با فرد دیگری به نام مجید شهراوی نوشته و چاپ کردهاند، از مقالهای که در سال ۲۰۰۲ بوسیله محققان کره ای انتشار یافته بود کپی برداری نمودهاند و بدون ذکر منبع دست به انتشار این مقاله زدهاند. جالب اینجاست که جناب دانشجو به کپیبرداری از یک مقاله بسنده نکردهاند و در قسمتهای دیگری از این مقاله تقبلی به کپی برداری از مقاله دیگری که توسط محققان آمریکایی، انگلیسی و چینی در سال ۲۰۰۳ چاپ شده، پرداخته است. آنتونی دویل ادیتور مجله «اسپرینگر ژورنال مهندسی با کامپیوتر» که مقاله دانشجو را چاپ کرده در مصاحبه خود با نیچر گفته است که مجلهاش در شماره بعدی خود مقاله دانشجو را به عنوان یک سرقت علمی معرفی خواهد کرد. در این میان یکی از دانشمندان دانشگاه جنوب کالیفرنیا که خواسته نامش فاش نشود در پیامی به موج سبز آزادی نشان داده است که چگونه «مقدمه مقاله جناب آقای دانشجو کلمه به کلمه کپی برداری شده است.» این دانشجو همچنین افزوده است که «در قسمتهای دیگر هم این کپی برداری به چشم میخورد و در حالیکه متن انگلیسی مقاله یاد شده بسیار ناشیانه به طرز تابلویی در جاهایی که کپی برداری صورت گرفته ناگهان، انگلیسی متن روان میشود ولی قسمتهایی که خودشان سعی کردهاند چیزهایی به متن اضافه کنند انگلیسی روانی ندارد.
بنابر گفته این دانشجو، «تقریبا تمام اعداد و زیر نویسهای مقاله دانشجو از مقاله کرهای کپی برداری شده که در بعضی جاها ترتیب آنها عوض شده است ولی در بعضی جاها دانشجو حتی به خود زحمت تغییر مکان زیرنویسها را هم نداده و عینا موبه مو مقاله کرهای را کپی کرده است.» شایان ذکر است که آقای دانشجو به یکبار سرقت علمی و ادبی بسنده نکرده و مقاله دیگری از او و همکارش در مجاله «ژورنال مکانیک» در سال ۲۰۰۹ نیز منتشر شده است که کپی برداری از مقاله یک دانشمند آمریکایی بوده که در سال ۲۰۰۶ نوشته شده است. دانشجویان و دانشگاهیانی که تجربه تحصیل در دانشگاههای خارج از کشور را دارند به خوبی عمق قبح این جریان را درک میکنند و میتوانند بفهمند وقتی یک آکادمیسین یا دانشجو در دانشگاههای اروپایی و آمریکایی دست به تقلب بزند در حقیقت گور زندگی علمی و دانشگاهی خود را برای همیشه کنده است.
استفاده از حتی یک کلمه از دسترنج علمی دیگران از هتک آبروی یک فرد هم بدتر است. در دانشگاههای معتبر دنیا، قوانین بسیار سفت و سختی برای سرقت علمی (plagiarism) وجود دارد و هر دانشجو به محض ورود به دانشگاه باید واحد درسی مخصوصی جهت آشنایی با نحوه استفاده از آثار دیگر محققان و دانشمندان را سپری کند. حتی بهرهگیری از یک متن علمی در صورت تغییر واژگان متن هم تقلب محسوب میشود و اگر یک اثر علمی، کوچکترین نقشی در الهام بخشیدن به دانشجو برای انجام یک کار علمی هم داشته باشد، آن دانشجو موظف به ذکر نام آن منبع به عنوان یکی از مراجع تحقیق خود است. تقلب در سیستم دانشگاههای معتبر جهان شرمآورترین عملی است که ممکن است یک نفر مرتکب شود و در صورت ارتکاب به این عمل زشت، تعلیق و یا اخراج از تحصیل برای همیشه را در پی خواهد داشت.
حال با چنین قواعد سفت و سختی، باید دید آقای کامران دانشجو که به قول خودشان دنیادیده هم هستند و احتمالا از عمق قبح عملشان آگاهند چرا دست به چنین عملی زدهاند؟ آیا لحظهای با خود نیندیشیدند که به محض ورود یک اثر آکادمیک به زبان انگلیسی به دنیای نت ممکن است، صاحبان آن اثر، با این تقلب شرمآور روبرو شوند؟
آیا آقای دانشجو لحظهای فکر نکرد که آکادمیسینهای دنیا با این دست مسائل به هیچ عنوان شوخی ندارند و به این راحتیها از کنار آن نمیگذرند؟ و از همه مهمتر، سوالی که نه فقط موج سبز آزادی، بلکه هر ایرانی فرهیختهای به کرات میپرسد این است که چگونه "دانشجو"ی متقلبی که در دوران تحصیلش حتی یک مقاله علمی نتوانسته تولید کند و اکنون بر مسند استادی دانشگاه تکیه زده چگونه دانشجویانی که زیر دست او پرورش پیدا میکنند را به لحاظ علمی امین و صادق بار خواهد آورد؟ و مسالهای که شاید از همه اینها سوال برانگیز باشد مربوط به نقش کلیدی این فرد متقلب در انتخابات اخیر ریاست جمهوری به عنوان رئيس ستاد انتخابات کشور است. آیا کسی که به این راحتی دسترنج علمی دیگران که زائیده سالها تلاش و زحمت شبانهروزی آنهاست را به نام خود سند میزند، میتواند از رای مردم کشورش که دسترنج ماهها شور و شوق و تلاش و زحمت شبانهروزی احزاب، گروهها و جوانان و مردان و زنان ایراندوست پاسداری کند؟
موج سبز آزادی برای نمونه قسمتهایی از متن انگلیسی این دو مقاله را آورده تا نشان دهد که چگونه آقای دانشجو و همکارش دست به این سرقت علمی بیشرمانه زدهاند.
مقدمه اصل مقاله:
مقدمه مقاله تقلبی کامران دانشجو که کلمه به کلمه از مقاله بالا کپی برداری شده است:
چکیده اصل مقاله:
چکیده مقاله تقلبی کامران دانشجو :
پیوندهای مرتبط با این مطلب:
» برگزار کننده انتخابات ۲۲ خرداد متقلب حرفه ای است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر